עדואַרד פּעטראָוויטש גריקוראָוו |
קאָנדוקטאָרס

עדואַרד פּעטראָוויטש גריקוראָוו |

עדואַרד גריקוראָוו

טאָג פון געבורט
11.04.1907
טאָג פון טויט
13.12.1982
פאַך
אָנפירער
לאַנד
די וססר

עדואַרד פּעטראָוויטש גריקוראָוו |

סאָוועטישער אָפּערע־דירעקטאָר, פֿאָלקס־אַרטיסט פֿון דער רספֿסר (1957). היינט האלט יעדער גריקוראָוו פאר א לענינגראַדער. און דאָס איז אמת, כאָטש איידער ער איז געקומען קיין לענינגראַד, האָט גריקוראָוו שטודירט אין דער קאָמפּאָזיטאָר-טעאָרעטישער אָפּטיילונג פון טביליסי קאָנסערוואַטאָריע (1924—1927) מיט מ’ איפּפּאָליטאָוו-איוואנאָוו, ש’ באַרכודריאַן און מ’ באַגרינאָווסקי, אָבער ווי אַ מוזיקער האָט ער ענדלעך געשטאַלט. שוין אין לענינגראַד, מיט וועמען אַלע זיינע אַקטיוויטעטן זענען אומבאַקאַנט פֿאַרבונדן. ער האָט זיך אויסגעלערנט אינעם לענינגראַדער קאָנסערוואַטאָריע – ערשט אין קלאַס פֿון א. גאַוק (1929—1933), און דערנאָך אין גראַדויִר־שול אונטער דער אָנווייזונג פון פ. שטידרי (1933—1636). פּראַקטיש אַרבעט אין לענפילם פילם סטודיע (1931-1936) איז געווען אויך אַ נוציק שולע פֿאַר אים.

נאָך דעם האָט גריקוראָוו זיך אָפּגעגעבן מיט דער טעטיקייט פֿון אַן אָפּערע־דיריגענט. אָנגעהויבן מיט פּראָדוקציעס אין דער קאָנסערוואַטאָרי אָפּערע סטודיאָ, איז ער אין 1937 געוואָרן דער דיריגענט פֿונעם מאַלי־אָפּערע־טעאַטער און האָט דאָ געאַרבעט אָן אַרײַנברענגען ביז 1956 (זינט 1943 איז ער געווען דער הויפּט־דירעקטאָר). אָבער, אַפֿילו ווען גריקוראָוו האָט אָנגענומען דעם אָפּעראַ און באַלעט טעאַטער מיטן נאָמען ס.ם. קיראָוו (1956—1960), האָט ער נישט צעבראָכן זײַנע שעפֿערישע פֿאַרבינדונגען מיט מאַלעגאָט, אָנפירן אַ סך פֿאָרשטעלונגען. און אין 1964, גריקוראָוו ווידער געווארן דער הויפּט דיריגענט פון די מאַלי אָפּעראַ און באַלעט טעאַטער.

צענדליקער פֿאָרשטעלונגען — אָפּערע און באַלעט — זײַנען פֿאָרגעקומען אויף די לענינגראַדער בינע אונטער דער אָנפֿירונג פֿון גריקוראָוו. זײַן ברייטן רעפּערטואַר נעמט אַרײַן רוסישע און אויסלענדישע קלאַסיקער, ווערק פֿון סאָוועטישע קאָמפּאָזיטאָרן. צוזאַמען מיט דער רוסישער אָפּערע גיט דער דיריגענט ספּעציעל אכטונג אויף דער ווערק פֿון ווערדי.

באַשרײַבנדיק דעם אויפֿפֿירונג פֿון גריקוראָוו, האָט דער לענינגראַדער מוזיקאָלאָג V. באָגדאַנאָו־בערעזאָווסקי געשריבן: „ער ציט זיך צו דער קאָנטראַסט־דינאַמיק, די פֿאַרשיידענע מיטלען פֿון קינסטלערישן אויסדרוק און דעם קאָנקרעט־פֿיגוראַטיוון אינהאַלט פֿון מוזיק. דערבײַ איז ער דער בעסטער אין ווירטואָזישע צײלן מיט אַ קלאָר־אידענטיפֿיצירטן כאַראַקטעריסטישן עלעמענט... איינע פֿון גריקוראָווס באַדײַטנדיקע פֿאָרשטעלונגען אין דעם רעספּעקט איז ווערדי'ס פֿאַלסטאַפף... אַזעלכע פֿאָרשטעלונגען ווי יאָלאַנטאַ און ווערטער אַנטפּלעקן אַנדערע אַספּעקטן פֿון גריקוראָווס קינסטלעכע פּערזענלעכקייט — זײַן יצר צו אָפנהאַרציק און אָפנהאַרציק. האַרציקע ליריקס און צו אַ קאָנדענסטישן דראַמאַטישן עלעמענט.

צוזאַמען מיט דעם באַלעט פֿונעם מאַלי־טעאַטער איז גריקוראָוו געפֿאָרן קיין לאַטײַן־אַמעריקע (1966). דערצו האָט ער אַ סך טוריסטן איבערן ראַטן־פֿאַרבאַנד. גריקוראָווס פּעדאַגאָגישע טעטיקייט אינעם לענינגראַדער קאָנסערוואַטאָריע האָט זיך אָנגעהויבן אין 1960.

ל גריגאָריעוו, י פּלאַטעק, 1969

לאָזן אַ ענטפֿערן