לידער פֿון פּאָליטישע אַרעסטאַנטן: פֿון וואַרשאַוויאַנקאַ ביז קאָלימאַ

רעוואלוציאנערן, "געפאנגענע פון ​​געוויסן", דיסידענטס, "פיינט פון די מענטשן" - פּאָליטיש געפאנגענע זענען גערופן ווי זיי האָבן אין די לעצטע עטלעכע סענטשעריז. אָבער, איז עס טאַקע אַלע וועגן דעם נאָמען? נאָך אַלע, אַ טינגקינג, פאַרטראַכט מענטש וועט כּמעט ינעוואַטאַבלי זיין דיסלייקט דורך קיין רעגירונג, קיין רעזשים. ווי אלעקסאנדער סאלזשעניצין האט ריכטיק באמערקט, "די אויטאריטעטן האבן מורא נישט די וואס זענען קעגן זיי, נאר די וואס זענען העכער זיי."

די אויטאריטעטן אָדער האַנדלען מיט דיסידאַנץ לויט דעם פּרינציפּ פון גאַנץ טעראָר - "דער וואַלד איז שנייַדן אַראָפּ, די טשיפּס פליען", אָדער זיי האַנדלען סאַלעקטיוולי, טריינג צו "יזאָלירן, אָבער ופהיטן." און די אויסדערוויילטע אופֿן פון אפגעזונדערטקייט איז טורמע אָדער אַ לאַגער. ע ס אי ז געװע ן א צײט , װע ן א ס ך אינטערעסאנט ע מענטש ן האב ן זי ך פארזאמל ט אי ן ד י לאגער ן או ן זאנען . צװיש ן ז ײ זײנע ן אוי ך געװע ן פאעט ן או ן מוזיקער . אַזוי האָבן זיך אָנגעהויבן געבוירן די לידער פֿון פּאָליטישע אַרעסטאַנטן.

און עס טוט נישט ענין אַז פֿון פוילן ...

איינער פון די ערשטער רעוואלוציאנער מאַסטערפּיסיז פון טורמע אָנהייב איז די באַרימט "וואַרשאַוויאַנקאַ". דער נאָמען איז ווייט פון צופאַל - טאַקע, די אָריגינעל ליריקס פון דעם ליד זענען פון פויליש אָנהייב און געהערן צו וואַקלאַוו סוועניקקי. ער, אין קער, רילייזיד אויף די "מאַרש פון די זואַוואַ" (די אַזוי גערופענע פראנצויזיש ינפאַנטרימען וואָס געקעמפט אין אַלדזשיריאַ).

וואַרשאַוויאַנקאַ

דער טעקסט איז איבערגעזעצט געוואָרן אויף רוסיש דורך אַ "פּראָפֿעסיאָנעלן רעוואָלוציאָנער" און לענינס חבֿר גלאב קרזשיזשאנאָווסקי. דאָס האָט פּאַסירט בעת ער איז געווען אין דער בוטערקער דורכפאָר תפיסה, אין 1897. זעקס יאָר שפּעטער, איז דער טעקסט דערשינען. דאָס ליד איז, ווי מען זאָגט, צו די מענטשן: עס האָט גערופֿן צו קעמפן, צו די באַראַקאַדן. עס איז געזונגען געווארן מיט פאַרגעניגן ביזן סוף פון דער בירגער-מלחמה.

פון טורמע צו אייביק פרייהייט

דער צארישער רעזשים האט גאנץ ליבעראל באהאנדלט די רעוואלוציאנערן: גלות צום ישוב אין סיביר, קורצע תפיסה, זעלטן ווער עס יז אחוץ נאראדנאיא וואליא מיטגלידער און טעראריסטן זענען געהאנגען אדער דערשאסן געווארן. ווען, נאָך אַלע, פּאָליטיש אַרעסטאַנטן געגאנגען צו זייער טויט אָדער געזען זייער געפאלן קאַמראַדז אויף זייער לעצטע טרויעריק נסיעה, זיי סאַנג אַ לוויה מאַרץ "איר געפאלן קאָרבן אין די פאַטאַל געראַנגל". דער מחבר פֿונעם טעקסט איז אַנטאָן אַמאָסאָוו, וועלכער האָט פֿאַרעפֿנטלעכט אונטערן פּסעוודאָנים אַרקאַדי אַרכאַנגעלסקי. די מעלאָדישע יסוד איז באַשטימט דורך אַ פּאָעמע פֿון דעם בלינדן פּאָעט פֿונעם 19טן יאָרהונדערט, אַ הײַנטצײַטיקער פֿון פּושקין, איוואן קאָזלאָוו, "די פּויק האָט נישט געשלאָגן פֿאַרן טרויעריקן רעגימענט...". עס איז געווען באַשטימט צו מוזיק דורך קאַמפּאָוזער יי וואַרלאַמאָוו.

דו ביסט געפאלן א קרבן אין דעם פאטאלן קאמף

ס'איז נײַגעריק, אַז איינער פֿון די פּסוקים באַצייכנט די תּנ״ך־געשיכטע פֿון בעל־השם המלך, וועלכער האָט זיך ניט געהאַלטן אויף דער גוואַלדיקער מיסטישער פֿאָרויסזאָגן וועגן דעם טױט פֿון זיך און סײַ פֿון גאַנצן בבל. די דאָזיקע דערמאָנונג האָט אָבער קיינעם נישט געטראָפן – נאָך אַלע, ווייטער אינעם טעקסט פונעם ליד פון פּאָליטישע אַרעסטאַנטן איז געווען אַ געוואלדיקע דערמאָנונג פאַר די מאָדערן טיראַנץ, אַז זייער אַרביטראַרישקייט וועט גיכער אָדער שפּעטער פאַלן, און דאָס פאָלק וועט ווערן “גרויס, שטאַרק, פריי. ." דאָס ליד איז געווען אַזוי פּאָפּולער, אַז במשך אַ האַלב יאָרצענדלינג, פֿון 1919 ביז 1932, איז זײַן ניגון געווען באַשטימט צו די צלילים פֿונעם ספּאַססקאַיאַ־טורעם פֿונעם מאָסקווער קרעמלין, ווען האַלבנאַכט איז געקומען.

דאָס ליד איז אויך געווען פּאָפּולער צווישן פּאָליטישע אַרעסטאַנטן "געמוטשעט דורך שווערע קנעכטשאפט" – וויינט פאַר אַ געפאַלענער חבר. די סיבה פֿאַר איר שאַפונג איז געווען די לוויה פון תּלמיד פּאַוועל טשערנישעוו, וואָס איז געשטארבן פון טובערקולאָסיס אין טורמע, וואָס ריזאַלטיד אין אַ מאַסע דעמאַנסטריישאַן. דער מחבר פֿון די לידער ווערט באַטראַכט פֿאַר ג״א מאַכט, כאָטש זײַן מחברשאַפֿט איז קיינמאָל נישט געווען דאַקיומענטירט — עס איז נאָר טעאָרעטיש באַרעכטיקט געוואָרן ווי מסתּמא. עס איז אַ לעגענדע אַז דאָס ליד איז געזונגען פֿאַר דער דורכפירונג דורך די יונגע גאַרד אין קראַסנאָדאָן אין די ווינטער פון 1942.

געמוטשעט פון שווערע קנעכטשאפט

ווען עס איז גאָרנישט צו פאַרלירן ...

לידער פֿון פּאָליטישע אַרעסטאַנטן פֿון דער שפּעט סטאַליניסטישער תּקופֿה זײַנען, קודם־כּל, "איך געדענקען אַז וואַנינאָ פּאָרט" и "אַריבער די טונדראַ". דער פּאָרט פון וואַנינאָ איז ליגן אויף די שאָרעס פון די פּאַסיפיק אקעאן. עס האט געדינט ווי אַ אַריבערפירן פונט; צוג ן מי ט געפאנגענע , הא ט מע ן ד א איבערגעגעבן , או ן איבערגעלאד ן אוי ף שיפן . און דעמאָלט - מאַגאַדאַן, קאָלימאַ, דאַלסטרוי און סעוווואָסטלאַג. אויב משפטן לויט דעם פאַקט אַז די וואַנינאָ פּאָרט איז געווען שטעלן אין אָפּעראַציע אין די זומער פון 1945, די ליד איז געווען געשריבן ניט פריער ווי דעם טאָג.

איך געדענקען אַז וואַנינאָ פּאָרט

ווער עס איז געווען געהייסן ווי די מחברים פון דעם טעקסט - באַרימט פּאָעטן באָריס רוטשעוו, באָריס קאָרנילאָוו, ניקאָלאַי זאַבאָלאָצקי, און אומבאַקאַנט פֿאַר די אַלגעמיינע ציבור פיאָדאָר דעמין-בלאַגאָוועשטשענסקי, קאָנסטאַנטין סאַראַקאַנאָוו, גריגאָרי אלעקסאנדראָוו. מסתּמא איז די מחבר פֿון יענער — פֿאַראַן אַן אָטאָגראַפֿיע פֿון 1951. פֿאַרשטייט זיך, אַז דאָס ליד האָט זיך אָפּגעריסן פֿונעם מחבר, געוואָרן פֿאָלקלאָר און באַקומען אַ סך וואַריאַנטן פֿונעם טעקסט. פֿאַרשטייט זיך, אַז דער טעקסט האָט גאָרנישט צו טאָן מיט פּרימיטיווע גנבים; פאר אונדז איז פּאָעזיע פון ​​העכסטן סטאַנדאַרט.

וואָס שייך דאָס ליד "באַן וואָרקוטאַ-לענינגראַד" (אַנדערער נאָמען איז "איבער דער טונדראַ"), דערמאָנט איר ניגון זייער צום טרערן, הינטער-ראָמאַנטישן הויף-ליד "דער פּראָקוראָר'ס טאָכטער". קאַפּירייט איז לעצטנס פּראָווען און רעגיסטרירט דורך Grigory Shurmak. אנטלויפ ן פו ן ד י לאגער ן זענע ן געװע ן זײע ר זעלט ן — ד י אנטלאפענ ע האב ן ניש ט געקענ ט פארשטײן , א ז ז ײ זײנע ן פארמשפ ט געװאר ן צו ם טויט , אדע ר צ ו א שפעט ע עקזעקוציע . און פונדעסטוועגן, פּאָעטיזירט דאָס ליד דעם אייביקן פאַרלאַנג פון געפאנגענע צו פרייהייט און איז דורכגעדרונגען מיט האַס צו די וועכטער. דירעקטאָר עלדאַר ריאַזאַנאָוו האָט אַרײַנגעלייגט דאָס ליד אין די מויל פֿון די העלדן פֿונעם פֿילם "צוגעזאגט הימל". אַזוי די לידער פון פּאָליטיש געפאנגענע פאָרזעצן צו עקסיסטירן הייַנט.

דורך טאַנדראַ, דורך רעלס ...