לידער פון קנעכטשאפט, טורמע און שווערע אַרבעט: פון פּושקין ביז קרוג

א ן אויםטערליש ע רחמנות , ״רחמי ם אוי ף ד י געפאלענ ע ״ , אפיל ו ד י ארומגעצוימטע ר גזלני ם או ן רוצחים , האב ן געבראכ ט א באזונדער ע שיכט ע געזאנג . און לאָזן אַנדערע ראַפינירטע עסטעטיקן מיט מיאוס מאַכן די נאָז – אומזיסט! ווי פאָלקס חכמה דערציילט אונדז נישט צו שווערן אַוועק סקריפּ און טורמע, אַזוי אין פאַקטיש לעבן קנעכטשאפט, טורמע און שווער אַרבעט געגאנגען האַנט אין האַנט. און אין די twentieth יאָרהונדערט, ווייניק מענטשן האָבן ניט בייַ מינדסטער גענומען אַ זופּן פון דעם ביטער גלעזל ...

ווער איז אין די אָריגינס?

לידער פֿון קנעכטשאפט, טורמע און שווערע אַרבעט שטאַמען, פּאַראַדאָקסיש, אין דער ווערק פון אונדזער מערסט פרייהייט-ליבנדיקער פּאָעט – AS פּושקין. אַמאָל, אין דרום־גלות, האָט דער יונגער פּאָעט זיך גענומען אַ מאַך אין דעם מאָלדאַווישן בויאַר באַלש, און בלוט וואָלט געווען פֿאַרגאָסן, אויב די אַרום אים וואָלטן זיך נישט אַרײַנגעמישט. אַזוי, בעשאַס אַ קורץ הויז אַרעסט, דער פּאָעט באשאפן איינער פון זיינע פּאָעטישע מייַסטערווערק -.

א סך שפעטער האט דער קאמפאזיטאר א.ג רובינשטיין געמוזעקט די לידער, און האט איבערגעגעבן די אויפפירונג נישט פאר קיינעם, נאר פארן פי טשאליאפין אליין, וועמענס נאמען האט דעמאלט געדונערט איבער רוסלאנד. אונדזער הייַנטצייַטיק, זינגער פון לידער אין די "טשאַנסאָן" סטיל, וולאַדיסלאַוו מעדיאַניק, האָט געשריבן זיין אייגענע ליד באזירט אויף פּושקינס "געפאנגענע". עס הייבט זיך אָן מיט אַ כאַראַקטעריסטישער רעפֿערענץ צום אָריגינעלן: „איך זיץ הינטער באַרס אין אַ פֿײַכטן דאַנדזשאַן – ניט מער אַן אָדלער, און ניט מער יונג. הלוואי וואלט איך געקענט זיך באזעצן און גיין אהיים”. אַזוי עס איז נישט פאַרשווונדן ערגעץ - די טעמע פון ​​געפאנגענע.

צו שווער אַרבעט - פֿאַר לידער!

לויט די באַרימטע וולאַדימירקאַ, געכאַפּט דורך דעם קינסטלער י. לעוויטאַן, קרימאַנאַלז פון אַלע סטריפּס זענען געטריבן צו שווער אַרבעט אין סיביר. ניט אַלע האָבן דאָרט געראטן צו בלייַבנ לעבן - הונגער און קעלט האָבן זיי געהרגעט. איינער פון די ערשטער קאָנוויקט לידער קענען זיין געהאלטן דער וואָס הייבט זיך מיט די שורה "בלויז אין סיביר וועט ברעכן די פאַרטאָג ..." מענטשן מיט אַ גוט אויער פֿאַר מוזיק וועט מיד פרעגן: וואָס איז דאָס פּיינפאַלי באַקאַנט ניגון? נאָך נישט באַקאַנט! דער קאָמסאָמאָל פּאָעט ניקאָלאַי קול געשריבן די ליד "דער טויט פון אַ קאָמסאָמאָל מיטגליד" צו כּמעט דער זעלביקער ניגון, און אין די אָרדענונג פון די קאַמפּאָוזער אַוו אַלעקסאַנדראָוו עס איז געווארן די מערסט פאָלקס סאָוויעט ליד "

דאָרטן, אין דער װײַטן, אַריבער דעם טײַך...

אן אנדער אָולדאַסט קאָנוויקט ליד איז רעכט גערעכנט דעם, אַ מין פון קלאַסיש פון די זשאַנראַ. לויטן טעקסט, איז דאָס ליד געבוירן געוואָרן אין סוף 60סטן יאָרהונדערט, דערנאָך האָט מען עס עטלעכע מאָל געזונגען און צוגעלייגט. טאַקע, דאָס איז אַ מויל פאָלק, קאָלעקטיוו און מאַלטי-וואַריאַנט שעפֿערישקייט. אויב די העלדן פון דער פרי ווערסיע זענען פשוט קאַנוויקץ, דעמאָלט שפּעטער זיי זענען פּאָליטיש געפאנגענע, פיינט פון די צאַר און די אימפעריע. אפילו פּאָליטיש דיסידאַנץ פון די XNUMXs. האט אַ געדאַנק וועגן דעם אַנאַפישאַל הימען פון די הויפט.

אלעקסאנדער צענטראל , אדע ר װײט , אי ן לאנ ד אירקוצק

ווער דארף טורמע...

אין 1902, צוזאַמען מיט דעם גוואַלדיקן דערפאָלג פון דער געזעלשאַפֿטלעכער דראַמע פֿונעם שרײַבער מאַקסים גאָרקי "אין דער נידעריקער טיפֿענישן", איז אַן אַלט טורמע ליד אַרײַן אין אַ פֿאַרשפּרייטן ליד. דאָס ליד זינגט מען פֿון די אײַנוווינער פֿון דער פֿלאָפּהאָוסע, אונטער די בויגן פֿון וועלכן עס אַנטפּלעקט זיך די הויפּט־אַקט פֿון דער פּיעסע. אין דער זעלביקער צייט, ווייניק מענטשן דעמאָלט, און נאָך מער אַזוי הייַנט, פאָרשטעלן דעם פול טעקסט פון דעם ליד. פאָלקס קלאַנג אפילו געהייסן דער מחבר פון די פּיעסע, מאַקסים גאָרקי, ווי דער מחבר פון די ליד זיך. דאָס קען נישט גאָר אויסשליסן, אָבער עס איז אויך אוממעגלעך צו באַשטעטיקן. דער איצטער האַלב־פֿאַרגעסענער שרײַבער נ״ד טעלעשעוו האָט זיך דערמאָנט, אַז דאָס ליד האָט ער געהערט אַ סך פריער פֿון סטעפּאַן פּעטראָוו, באַקאַנט אין ליטעראַרישע קרייזן אונטערן פסעוודאָנים סקיטאַלעטס.

די זון איז אויפגעשטאנען אָדער רייזינג

לידער פון טורמע ינמייץ וואָלט זיין דערענדיקט אָן די באַרימט איינער. וולאדימיר וויסאָצקי, וועלכער האָט זעלטן אויפֿגעפֿירט אַנדערע לידער, האָט געמאַכט אַן אויסנאַם פֿאַר דעם שטיק און, צום גליק, איז די רעקאָרדירונג אויפֿגעהיט געוואָרן. דאָס ליד נעמט זײַן נאָמען פֿון דער מאָסקווער טורמע מיטן זעלבן נאָמען. דאָס ליד איז געוואָרן אַ אמת פֿאָלקסיקער - שוין ווײַל ניט דער מחבר פֿון די ווערטער און ניט דער מחבר פֿון דער מוזיק איז גענוי באַקאַנט. עטלעכע ריסערטשערז אַטריביוט "טאַגאַנקאַ" צו פאַר-רעוואָלוטיאָנאַרי לידער, אנדערע - צו די סוף פון די 30 ס. לעצטע יאָרהונדערט. רובֿ מסתּמא, די לעצטע זענען רעכט - די שורה "אַלע נעכט זענען פול מיט פייער" ינדיקייץ קלאר אַ צייכן פון אַז צייַט - די ליכט אין די טורמע סעלז איז אויף די זייגער. פֿאַר עטלעכע געפאנגענע דאָס איז געווען ערגער ווי קיין גשמיות פּייַניקונג.

טאַגאַנקאַ

איינער פֿון די פֿאָרשער האָט פֿאָרגעשלאָגן, אַז דער קאָמפּאָזיטאָר פֿון טאַגנקאַ איז געווען דער פּוילישער קאָמפּאָזיטאָר זיגמונט לעוואַנדאָווסקי. עס איז גענוג צו הערן צו זיין טאַנגאָ "טאַמאַראַ" - און די ספקות וועט פאַרשווינדן פון זיך. אין דערצו, דער טעקסט איז געשריבן דורך אַ קלאָר קולטור און געבילדעטער מענטש: גוט גראַם, אַרייַנגערעכנט ינערלעך גראַם, לעבעדיק בילדער, לייַכט פון מעמאָריזאַטיאָן.

דער זשאַנראַ איז נישט געשטארבן אין די 21 יאָרהונדערט - לאָמיר לפּחות געדענקען "וולאַדימיר סענטראַל" דורך די שפּעט מיכאַיל קרוג. עטלעכע גיין אויס, אנדערע זיצן אַראָפּ ...